دود کش های جنیان در ماهنشان

زمین شناسان می گویند : قدمت این پدیده ی زیبا و کم نظیر طبیعی به حدود دههاهزار سال پیش از این باز می گردد.

جنکوه یا دودکش جن در حقیقت ستون های استوانه ای شکل سر به فلک کشیده ای از جنس خاک رس فشرده هستند که در اثر فرسایش طولانی مدت به این شکل در آمدند.

اینفرسایش های ناهمگن درفرایند زمان به ایجاد ستون ها یا رشته ستون های دیوارمانندی منجر شده است که معمولا در قسمت بالایی آنها یک قطعه سنگ بزرگ قارچی شکل یا بخشی از لایه سخت باقی می ماند.

پدیده موسوم به دودکش جن با آن شکل و شمایل عجیب در میان توده ی عظیمی از سنگ آهک و رس قرار گرفته است.

تعدادمتناوبی از این ساختارها در دامنه های منتهی رودخانه ی قزل اوزن در منطقه ماهنشان قابل مشاهده بوده است که بعضی از آنها به صورت کامل و برخی به صورت ناقص شکل گیری نموده اند که بارزترین و بلندترین آنها معروف به دودکش جن می باشد که قبل از روستای ایللی بولاغ واقع شده است.

طبیعت گردان و اکوتوریستهایی که همه ساله به منطقه حیات وحش انگوران میروند دیدن این دودکش ها را خالی از لطف نمی دانند.

دودکش جن که در اصلاح زمین شناسی«هودو» (Hoodoo) نامیده می شود در حقیقت به نوعی از فرسایش گفته می شود که در اثر آن مناره های طویلی از رسوبات و سنگ ها از لایه های ابتدایی باقی می مانند.

هودوها بیشتر در آمریکا دیده می‌شوند که یک نمونه از آن‌ها در منطقه برایس کنیون می‌باشد که تصاویر آن نیز بسیار مشهور است. در غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی و شرق کوه‌های راکی آمریکا و کانادا نیز این پدیده‌های طبیعی دیده شده‌اند.

در کپه داغ ترکیه نیز وجود دارند که مردم داخل آن‌ها زندگی می‌کنند. در صربستان و تایوان نیز این مناظر دیده شده‌اند. در بخش فرانسوی کوه‌های آلپ این پدیده را به نام «خانم‌هایی با موهای درست شده» می‌شناسند.

در روستای وردیج در نزدیکی منطقه وردآورد نیز نمونه‌هایی وجود دارد که به خاطر شکل و نوع فرسایش، آن‌ها را هودو می‌نامند اما فقط در زنجان آن‌ها را دودکش جن نام گذاشته‌اند که در این خصوص دلیل مشخصی وجود ندارد و شاید به اعتقادات کهن مردم این خطّه برمی‌گردد.

شاید این هودو ها (دودکش جن) شباهت زیادی به مناره‌ها داشته باشند و گاهی با آن‌ها اشتباه گرفته می‌شود؛ اما باید در نظر داشت که مناره‌های رسوبی، دارای ضخامتی تقریبا یکسان بوده که از پایین به سمت بالا از آن کاسته می شود؛ در حالی‌که هودوها ضخامت متفاوتی در طول داشته و اصطلاحا ظاهری شبیه مجسمه‌های طولانی اقوام سرخ‌پوست دارند. دودکش‌های جن، کوه یا مناره‌های سنگی نازک و بلندی هستند که از زیر یک حوضچه خشک یا زمین سنگلاخی بیرون آمده‌اند. این دودکش‌های زمین‌شناختی ممکن است از 1٫5 تا 45 متر بلندی داشته باشند؛ جنس خود این سنگ‌ها معمولا سنگ‌های نرم (خاک سفت شده) است و تخته سنگی صاف در بالای آن‌ها قرار دارد.

شما می توانید به وسیله پرتال گردشگری بروبه این منطقه را مکان نمایی کنید،  همچنین امکانات مورد نیاز خود را به راحتی در اطراف جستجو کنید و همچنین تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید . با اطلاع رسانی شما کمک به صنعت گردشگری و همچنین شناخت زیبای ناب و بی همتای سرزمین زیبای ایران به هم وطنان خود می نمایید .